Effects of Different Dietary Energy and Protein Levels During Mating Period on the Reproductive Performance and Some Blood Parameters of Does

Abstract

Bu çalışmada, keçilerde teke katım döneminde yaşama payı gereksiniminin üzerinde uygulanan beslemenin bazı kan parametreleri ve döl verimi özelliklerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmanın hayvan materyalini 2-4 yaşlarında 75 baş Kıl keçisi, yaklaşık 3 yaşında 6 baş Kıl keçisi tekesi ve doğan oğlaklar (88 baş) oluşturmuştur. Deneme öncesinde tüm keçiler 11 gün ara ile 2 doz olarak PGF2? (0.5 ml/baş) enjeksiyonu ile senkronize edilmişlerdir. Senkronizasyonu takiben başlatılan besleme programı teke katımı öncesi 20 gün ve sonrası 20 gün olmak üzere toplam 40 günlük bir dönemi kapsamıştır. Teke katımı, serbest aşım şeklinde uygulanmıştır. Yemleme sürecinde, 1. grup keçiler yaşama payı enerji ve protein gereksinimleri düzeyinde (1.58 Mcal ME ve 61.98 g HP/baş/gün) beslenmiş; 2., 3. ve 4. grup keçiler ise yaşama payı gereksinimlerinin sırasıyla 1.25 (1.97 Mcal ME ve 77.47 g HP/baş/gün), 1.50 (2.37 Mcal ME ve 92.97 g HP/baş/gün) ve 1.75 (2.76 Mcal ME ve 108.46 g HP/baş/gün) katı düzeyinde besin maddesi almışlardır. Tüm gruplarda yaşama payı düzeyi çayır kuru otu ile karşılanırken, 1. grup dışındaki diğer gruplarda yaşama payının üzerindeki kısım arpa ile karşılanmıştır. Kan alımı, yemleme periyodu boyunca gün aşırı olarak sabah (tok karna) ve akşam (aç karna) olmak üzere günde iki kez uygulanmıştır. Kırk günlük süreçte keçilerin üç kez canlı ağırlık denetimleri ve iki kez vücut kondüsyon puanı değerlendirmeleri yapılmıştır. Teke katım dönemi beslemesinden sonra gruplar birleştirilmiştir. Keçilere gebeliğin son iki ayında yonca kuru otuna ilaveten arpa, doğumlardan sonra da yonca kuru otuna ilaveten süt yemi verilmiş olup benzer şekilde besleme yapılmıştır.Yemleme periyodunda belirlenen canlı ağırlık ve vücut kondüsyon puanları bakımından gruplar arasında farklılık bulunmamış, ancak dönem sonunda dönem başına göre 1. grup keçiler canlı ağırlık kaybına uğrarlarken (38.50±2.33 kg ve 37.38±2.52 kg), 4. grup keçiler (39.44±1.53 kg ve 41.50±1.70 kg) ise canlı ağırlık kazanmışlardır (P<0.05). Ele alınan döl verimi ölçütleri (gebelik ve kısırlık oranı, teke altı keçi başına doğan oğlak sayısı, doğuran keçi başına doğan oğlak sayısı, sütten kesimde yaşama gücü oranı) bakımından gruplar arasında istatistiki olarak farklılık bulunmamış olmakla birlikte, 4. grup keçilerde diğer gruplara göre daha yüksek bir ikizlik oranı (% 29.40) elde edilmiştir. Birinci, 2., 3. ve 4. gruplarda dönem ortalaması olarak belirlenen kan östrojen konsantrasyonları sırasıyla 64.08±1.25 pg/ml, 63.69±1.76 pg/ml, 61.75±1.38 pg/ml ve 58.46±1.38 pg/ml olup 4. grupta elde edilen değer 1. ve 2. gruplardan önemli düzeyde düşük bulunmuştur (P<0.05). Aynı günde belirlenen kan östrojen konsantrasyonları ise gruplar arasında benzerlik göstermiştir. Kan progesteron konsantrasyonları gerek dönemin geneli gerekse aynı günde belirlenen değerler bakımından gruplar arasında farklılık göstermemiş, ancak 4. grupta saptanan progesteron konsantrasyonunun diğer gruplara göre yüksek seyrettiği görülmüştür. Birinci, 2., 3. ve 4 gruplarda dönem ortalaması kan üre azotu konsantrasyonları sırasıyla 34.93±0.44 mg/dl, 33.20±0.43 mg/dl, 32.33±0.43 mg/dl ve 31.94±0.36 mg/dl; dönem ortalaması kan glikoz konsantrasyonları ise aynı sırayla 48.75±0.33 mg/dl, 51.61±0.34 mg/dl, 52.09±0.38 mg/dl ve 52.23±0.40 mg/dl olarak belirlenmiştir. Birinci grupta elde edilen kan üre seviyesi diğer gruplardan önemli düzeyde yüksek bulunurken, kan glikoz seviyesi ise önemli düzeyde düşük bulunmuştur (P<0.05).Sonuç olarak teke katım döneminde yaşama payı gereksiniminin üzerinde uygulanan farklı besleme düzeylerinin keçilerde döl verimi özelliklerini etkilemediği söylenebilir. Ancak yaşama payının 1.75 katı düzeyinde beslenen keçilerde elde edilen canlı ağırlık kazancı, belirlenen ikizlik oranı, diğer gruplara göre daha yüksek kan progesteron ve glikoz konsantrasyonlarına sahip olmaları hormonal yapı, kan metabolitleri ve döl verimi ile besleme arasında bir ilişkinin olabileceğini düşündürmektedir. Bu bağlamda elde edilen verilerin keçilerde besleme, endokrin profil ve döl verimi arasındaki ilişkiyi sorgular nitelikte olduğu ifade edilebilir.The aim of this study was to investigate the effect of feeding above the maintenance requirement throughout the mating period on some blood parameters and reproduction traits in goats. The animal materials of study were consist of 75 adult hairy goats from 2 to 4 years old, 6 hairy bucks about 3 years old and 88 kids. All goats were synchronized with 2 doses PGF2? (cloprostenol, 0.5 ml/head)) 11 days apart before the experiment. The feeding program was started following the synchronization and continued for 40 days as 20 days prior to mating and 20 days after mating. It was applied free-mating. During the feeding period, the goats in the first group were nourished at level of maintenance energy and protein requirements (1.58 Mcal ME, 61.98 g CP/head/day); the goats in 2., 3. and 4. groups got nourishment matters as 1.25 (1.97 Mcal ME, 77.47 g CP/head/day), 1.50 (2.37 Mcal ME, 92.97 g CP/head/day) and 1.75 (2.76 Mcal ME, 108.46 g CP/head/day) times of the maintenance requirements respectively. While maintenance level in the all groups was met by pasture hay, above the maintenance requirement was met by barley in the others except the first group. Blood samples were collected twice a day morning (empty stomach) and evening ( full stomach) during the feeding period. Three times live weights and two times body condition scores were determined at forty-day period. After mating period, goat groups were combined. Barley in addition to alfalfa dry hay in the last two months of pregnancy and concentrated milk feed in addition to alfalfa dry hay in postnatal period were given to all goats, similarly.Experimental goat groups did not differ in terms of live weight and body condition score at feeding and mating period. However, at the end of the feeding period, while group 1 goats were lighter lossing weight (38.50±2.33 kg vs 37.38±2.52 kg), group 4 goats were heavier (39.44±1.53 kg vs 41.50±1.70 kg) than their initial live weight. Assessed reproductive efficiency (pregnancy and infertility rates, the number of kids born per mated goats, the number of kids born per kidded goats) and weaning survival rate criteria showed that differences among groups were not statistically significant. However, the fourth group of goats were found to have a higher rate of twins ( 29.40 %) than the other groups. The mean blood estradiol concentrations in the feeding period were 64.08±1.25 pg/ml, 63.69±1.76 pg/ml, 61.75±1.38 pg/ml and 58.46±1.38 pg/ml for group 1, 2, 3 and 4, respectively. Mean estradiol concentration of group 4 was found to be lower than group 1 and 2 (P<0.05). The blood estradiol concentrations were similar among groups within the same day. Both of general period and within the same day, the blood progesterone concentrations of experimental goat groups were not different. But, blood progesterone concentration of fourth group goats was higher than that of other groups. Blood urea nitrogen concentrations of groups during feeding period were 34.93±0.44 mg/dl, 33.20±0.43 mg/dl, 32.33±0.43 mg/dl and 31.94±0.36 mg/dl; blood glucose concentrations of groups were 48.75±0.33 mg/dl, 51.61±0.34 mg/dl, 52.09±0.38 mg/dl and 52.23±0.40 mg/dl for groups 1, 2, 3 and 4, respectively. While the blood urea level of first group goats was found higher, the blood glucose level was found lower than those of other groups (P<0.05).As a result, it can be said that different feeding above the maintenance requirement throughout the mating period did not affect reproduction traits in goats. However, weight gain, twinning rate, higher progesterone and glucose concentrations data of goat fed 1.75 times of maintenance reqirements suggest a relationship between nutrition and hormonal structure, blood metabolites, fertility. It can be said that data found in this study question the relationships among nutrition, endocrine profile and reproductive performance in goats.