The Comparison of Wall Thickness of Esophagus and Gastroesophagial Junction Measured in Computed Tomography With Endoscopy and or Biopsy Results

Abstract

ÖZET Amaç: Endoskopi ve/veya biyopsisi yapılan hastaların, özofagusun kesite girdiği abdomen ve toraks BT görüntülerinde ölçülen, özofagus cidar kalınlık artışlarının benign ve malign patolojiler açısından ayırımını yapabilecek bir eşik değer bulmayı amaçladık. Materyal-metot: Ocak 2015-Haziran 2018 tarihleri arasında Radyoloji kliniğinde herhangi bir nedenle toraks ve/veya abdomen bilgisayarlı tomografisi çekilen, özofagus yada gastroözofagial bileşkede kalınlık tespit edilen hastalar retrospektif olarak incelendi. Yaşları 24-86 yaş arasında değişen 61 erkek, 83 kadın toplam 144 hasta çalışmaya alındı. Çalışmamızda tüm hastaların endoskopi sonuçları mevcut iken bu hastaların 69'unda biyopsiye ihtiyaç duyulmuştur. Hastanın ön tanısına göre çeşitli protokollerde alınan tomografi görüntüleri iki radyolog tarafından, endoskopi sonuçlarına bakılmaksızın görüş birliğine varılarak duvar morfolojisi, kalınlığı, anatomik lokalizasyonu ve eşlik eden bulgular açısından incelendi. Sonrasında endoskopi ve/veya biyopsi sonuçlarına göre benign ve malign hastalar belirlendi. Lezyon duvar kalınlıkları ile benign-malign ayrımında cut-off değeri belirlemek için ROC analizi yapıldı. Aynı zamanda benign ve malign durumlarda asimetri görülmesi açısından da Ki-Kare testi yapılmıştır. Gerekli istatistiksel analizler SPSS 22 istatistik yazılım programı kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Özofagus kanserli olgular ile benign durumlar arasında cidar kalınlığında istatistik olarak anlamlı fark saptandı. Cidar kalınlığı için kesim değeri 13.5 alındığında senstivite %94.3 spesifite değeri ise %100 olarak belirlenmiştir. Lezyon düzeyindeki kalınlığın normal segment kalınlığına oranı malign-benign ayrımında istatistiksel olarak anlamlı saptandı. Asimetrik kalınlaşma ile malignite arasında anlamlı ilişki bulundu. Özofagus kanserinin histolojik tipinin çoğunu SCC (%79.2) ve adenokanser (%13.3) oluşturmaktaydı. En sık yerleşim yeri özofagusun distal kesimiydi. SCC'lerin çoğunluğu orta ve distalde, adenokanserlerin tamamı distalde görüldü. Benign lezyonların çoğu distalde izlendi. En sık tanı özofajitti. Sonuç: Yöremizde sık görülmesi nedeniyle özofagus kanseri erken tanısında BT'nin katkı sunacağını düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Özofagus Kanseri, Özofagus Cidar kalınlığı, Bilgisayarlı Tomografi

Aim: In this retrospective study, we aimed to detect a possible cut-off value in esophagus wall thickening which is measured on CT scans for the discrimination of benign and malign processes in the patients who underwent to endoscopy and/or biopsy procedures. Material and methods: Between January 2015 and June 2018, a total of 144 patients (61 male, 83 female) aged between 24-86 years with a thickness of esophagus/gastroesophagial junction on computerized tomography were included in the study. All of these patients underwent to endoscopy but biopsies were taken in 69 of them. According to the provisional diagnosis of the patient, tomography images taken in various protocols were examined by two radiologists and wall morphology, thickness, anatomical localization and accompanying findings were examined. Benign and malignant patients were determined according to endoscopy and / or biopsy results. We used a ROC analysis for the detection of a cut-off wall-thickening value for discrimination of benign and malign processes. ROC analysis was performed to determine the cut-off value of ratio of lesion level thickness to normal segment thickness for discrimination of benign and malign processes. Chi-square test was also performed in order to detect asymmetry in benign and malign cases. Statistical analysis was performed using SPSS 22 statistical software program.. Results: There was a statistically significant difference in the wall thickness between the cases with esophageal cancer and benign conditions. When the cut-off value was 13.5mm for the wall thickness, the sensitivity was determined as 94.3% and the specificity was 100%. The ratio of the thickness of the lesion to the normal segment thickness was statistically significant in the malignant-benign differentiation. A significant relationship was found between asymmetric thickening and malignancy. The most common histological type of esophageal cancer was SCC (79.2%) and adenocarcinoma (13.3%). The most common location was the distal segment of the esophagus. Most of the SCCs were seen in the middle and distal segments of esophagus and all of the adenocarcinomas were seen in distal segments of esophagus. Most of the benign lesions were seen in distal segments of esophagus. The most common diagnosis was esophagitis. Conclusion: We think that CT will contribute to early diagnosis of esophageal cancer because of its highly prevalence in our region. Key words: Esophageal Cancer, Esophageal Wall Thickness, Computerized Tomography (CT)