The Effect of Anti-Tnf Group Drugs on Thyroid Function in Patients Wi̇th Rheumatoid Arthritis and Ankylosing Spondylitis

Abstract

Giriş ve Amaç: Romatoid Artrit(RA) ve Ankilozan Spondilit(AS), romatolojik hastalıklar içerisinde yaygın olarak karşılaşılan otoimmün ve inflamatuar hastalıklardandır. Bu hastalıkların patogenezinde TNF-alfa gibi çok önemli bir sitokinin yer alması sebebiyle son yıllarda TNF-alfayı hedefleyen ajanlar geliştirilmiştir. Günümüzde RA ve AS tedavi yönetiminde yer alan Anti TNF-alfa ajanlar, bu hastalıkların iyileşmesi üzerine çok etkili bulunmuştur. TNF-alfa, inflamatuar ve immünolojik reaksiyonların önemli bir sitokini olup otoimmün hastalıklar da dahil olmak üzere birçok hastalığın patogenezinde rol oynar. TNF-α aynı zamanda otoimmün tiroid hastalığını (OİTH) da içeren tiroid hastalıklarının patogenezinde yer alan önemli bir faktördür. Bu çalışmadaki hedefimiz; RA ve AS hastalarında otoimmün tiroid hastalığı varlığı, tiroid bezi fonksiyon bozukluğu ve RA ve AS hastalarında son yıllarda tedavide daha çok kullanılmaya başlanan ve başarılı sonuçlar elde edilen anti-TNF ajanların tiroid fonksiyonu üzerindeki etkisinin karşılaştırılması ve değerlendirilmesidir. Materyal ve Metod: Bu araştırma prospektif bir çalışma olup Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Romatoloji Polikliniğinde Ekim 2022- Temmuz 2023 tarihlerinde yaşları 18-85 arasında olan 60 Romatoid Artrit ve 60 Ankilozan Spondilit tanılı hastalar ile yapılmıştır. Ancak çoklu sebeplerden dolayı 50 RA hastası ,51 AS hastası ile çalışmaya devam edilmiştir. RA ve AS grubunda yer alan hastalar 2 gruba ayrılarak ilk gruba hastalık modifiye edici antiromatizmal ilaçlar ve NSAİD/sulfasalazin, ikinci gruba ise Anti-TNF ajanlar verilmiştir. Başlangıç ve 6 ay sonraki takipte TSH, serbest T4 ve Anti-TPO ölçümleri yapılmıştır. Her iki hastalıkta da başlangıç ve 6 ay sonraki değerlendirmeler ile gruplar arası karşılaştırmalar yapılmıştır. Bulgular: RA hasta kolunda DMARD tedavisi alan grupta 2 hastada subklinik hipertiroidi , Anti-TNF grubunda ise 1 hastada hipotiroidi, 1 hastada subklinik hipotiroidi ve 2 hastada subklinik hipertiroidi görüldü. 6 aylık takip süresi sonunda DMARD kolunda 1 hastada biyokimyasal olarak düzelme görülürken Anti-TNF kolunda hipotiroidi ve 1 subklinik hipertiroidi hastasında düzelme tespit edildi. Anti-TPO sıklığına baktığımızda DMARD grubunda %19 ve Anti-TNF alan grupta %16 olarak hesaplandı. Ancak 2 grup arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p>0.05). RF ve Anti-CCP gibi otoantikorlarla otoimmün tiroid hastalığı arasında anlamlı bir korelasyon görülmedi (p>0.05). AS hasta kolunda temel etkili tedavi alan grupta başlangıç değerlendirmesinde tiroid disfonkiyonu olan hasta bulunmazken 6 aylık takip süresi sonunda 1 hastada santral hipertiroidi saptandı. Anti TNF alan grupta ise başlangıçta 1 hastada subklinik hipotiroidi mevcut iken 6 ay takip süresi sonunda bu hastada düzelme görülürken başka bir hastada santral hipotiroidi saptandı. Anti-TPO sıklığına baktığımızda temel etkili tedavi alan hasta grubunda %18, Anti TNF alan hasta grubunda %3,4olarak hesaplandı. Ancak 2 grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon saptanmadı (p>0.05). RA ve AS'nin tüm gruplarında 6 aylık takip süresi sonunda TSH değişimine baktığımızda sadece RA DMARD kullanan hasta grubunda anlamlı bir değişiklik saptandı (p<0.05). Serbest T4 değerleri için herhangi bir grupta anlamlı bir değişiklik izlenmedi (p>0.05). Sonuç: RA ve AS gibi otoimmün ve inflamatuar romatolojik hastalıkların otoimmün tiroid hastalıkları ile ilişkisini araştırdığımız bu çalışmada; her iki hastalığın da OİTH ile anlamlı ilişkisinin olmadığı ve Anti-TNF ajan kullanımının her iki hastalık grubunda da otoimmün tiroid hastalık durumunu anlamlı şekilde değiştirmediği gözlenmiştir.Introduction and Aim: Rheumatoid Arthritis (RA) and Ankylosing Spondylitis (AS) are common autoimmune and inflammatory diseases among rheumatological diseases. Since a very important cytokine such as TNF-alpha is involved in the pathogenesis of these diseases, agents targeting TNF-alpha have been developed in recent years. Anti-TNF-alpha agents, which are currently involved in the treatment management of RA and AS, have been found to be very effective on the recovery of these diseases. TNF-alpha is an important cytokine of inflammatory and immunological reactions and plays a role in the pathogenesis of many diseases, including autoimmune diseases. TNF-α is also an important factor in the pathogenesis of thyroid diseases, including autoimmune thyroid disease (AITD). The aim of this study is to compare and evaluate the presence of autoimmune thyroid disease, thyroid gland dysfunction in patients with RA and AS, and the effects of anti-TNF agents, which have been used more frequently in the treatment of RA and AS patients in recent years, on thyroid function. Materials and Methods: This research is a prospective study and was conducted with 60 Rheumatoid Arthritis and 60 Ankylosing Spondylitis patients aged between 18-85 years, between October 2022 and July 2023, at Yuzuncu Yıl University, Faculty of Medicine, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, Rheumatology Outpatient Clinic. However, due to multiple reasons, the study continued with 50 RA patients and 51 AS patients. The patients in the RA and AS groups were divided into 2 groups, and the first group was given disease-modifying antirheumatic drugs and NSAID/sulfasalazine, and the second group was given anti-TNF agents. TSH, free T4 and Anti-TPO measurements were made at baseline and 6 months later. In both diseases, comparisons between groups were made with the evaluations at baseline and after 6 months. Results: Subclinical hyperthyroidism was seen in 2 patients in the RA patient group receiving DMARD treatment, and in the Anti-TNF group, hypothyroidism in 1 patient, subclinical hypothyroidism in 1 patient, and subclinical hyperthyroidism in 2 patients. At the end of the 6-month follow-up period, biochemical improvement was observed in 1 patient in the DMARD arm, while improvement was observed in hypothyroidism and 1 subclinical hyperthyroidism patient in the Anti-TNF arm. When we look at the frequency of Anti-TPO, it was calculated as 19% in the DMARD group and 16% in the group receiving Anti-TNF. However, no significant relationship was found between the 2 groups (p>0.05). There was no significant correlation between autoantibodies such as RF and Anti-CCP and autoimmune thyroid disease (p>0.05). While there was no patient with thyroid dysfunction in the initial evaluation in the group that received the main effective treatment in the AS patient arm, central hyperthyroidism was detected in 1 patient at the end of the 6-month follow-up period. In the group receiving anti-TNF, subclinical hypothyroidism was present in one patient at the beginning, while improvement was observed in this patient at the end of the 6-month follow-up period, while central hypothyroidism was detected in another patient. When we look at the frequency of anti-TPO, it was calculated as 18% in the patient group receiving the main effective treatment and 3.4% in the patient group receiving Anti-TNF. However, no statistically significant correlation was found between the 2 groups (p>0.05). When we looked at the TSH change at the end of the 6-month follow-up period in all groups of RA and AS, a significant change was found only in the patient group using RA DMARDs (p<0.05). No significant change was observed in any group for free T4 values (p>0.05). Conclusion: In this study, we investigated the relationship between autoimmune and inflammatory rheumatological diseases such as RA and AS and autoimmune thyroid diseases; It was observed that both diseases were not significantly associated with AITD and the use of anti-TNF agents did not significantly change the autoimmune thyroid disease status in both disease groups.