Okluzal Preparasyon Dizaynının Farklı Cad/cam Materyallerinin Uyumu ve Kırılma Dayanıklılıklarında Etkisi

Abstract

Amaç: Anatomik ve yarı anatomik okluzal yüzey preparasyon dizaynlarının marjinal ve internal adaptasyona etkisini değerlendirmek ve üç farklı CAD/CAM bloklarından üretilen kronların kırılma dayanıklıklarını karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: İki maksiller birinci molar bir model (Standard Model ANA-4; Frasaco) üzerinde iki okluzal yüzey preparasyon dizaynına göre prepare edildi; anatomik (A) ve yarı anatomik (SA). Üç farklı CAD/CAM bloklarından her biri için 16 kron restorasyonu hazırlandı; cam seramik infiltre rezin matriks kron (Vita Enamic) (Group EN), esnek nano-seramik kron (GC Cerasmart) (Group CS) ve fiberle güçlendirilmiş kompozit kron (Trinia) (Group FRC). Daha önce belirlenmiş 5 lokasyonda marjinal ve internal uyumun ölçülmesi için replica tekniği ve ışık mikroskobu (×40) kullanıldı. Üniversal test cihazında örnekler kırılana kadar yük uygulandı. Veriler iki yönlü varyans analizi ve post-hoc Tukey HSD testleri ile istatiksel olarak analiz edildi (p=.05). Bulgular: Marjinal ve internal adaptasyonda restorasyon çeşidinin anlamlı etkisi var iken (P<.05), okluzal yüzey preparasyonunun yoktur (P>.05). Okluzal yüzey preparasyonu ve materyal çeşidinin her ikisi de kırılma dayanıklılığında anlamlı etkiye sahiptir (P<.05). Her iki preparasyon dizaynında da en yüksek kırılma dayanıklılığı FRC kronlarda, en düşük değerler EN kronlarda elde edilmiştir (P<.05). Sonuç: Kron materyalleri klinik olarak kabul edilebilir marjinal ve internal adaptasyon göstermiştir. Okluzal preparasyon dizaynı çeşidinin marjinal ve internal adaptasyona anlamlı etkisi yok iken kırılma dayanıklılığına vardır. Anatomik okluzal preparasyon daha yüksek kırılma direnci ile sonuçlanmıştır.