Yaş Şeker Pancarı Posasının Buğday Kepeği ile Birlikte Silolanma Olanakları ile Silaj Kalitesi ve Sindirilebilirliğinin Belirlenmesi (I. Silaj Kalitesi)
No Thumbnail Available
Date
2010
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Bu çalışma, yaş şeker pancarı posasına (YŞPP ) değişik oranlarda kepek ilave ederek elde edilen silajların mısır silajıyla karşılaştırmalı olarak silaj kalitesi ve in vitro sindirilebilirliğinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Denemede, %25, %30 ve %35 KM içeren YŞPP-kepek karışımı olan üç grup silaj ve ayrıca bir grup da mısır silajı hazırlanmıştır. Silajların besin madde analizleri, pH ve fermentsyon özellikleri belirlenmiştir. Yine in vitro sindirim değerleri ve bu değerler baz alınarak enerji değerleri de hesaplanmıştır. Buna göre; silajlara ait kuru madde (KM) değerleri mısır silajı (MS), %25, %30 ve %35'lik yem numunelerine göre sırasıyla %25.39, %21.53, %31.03 , %35.58. Organik madde (OM) düzeyleri, %94.57, %94.92, %94.39, %94.09 (p<0,05). Ham protein (HP) değerleri, sırasıyla %5.76, %15.81, %16.60, %17.39, HS değerleri %23.33, %23.32, %17.87, %16.34, pH düzeyleri 3.63, 3.73, 3.78, 3.84 olarak bulunmuştur (P<0,05). Silajlara ait sindirim değerleri ve bu değerler baz alınarak hesaplanmış metabolik enerji (ME) ve net enerji laktasyon (NEL) değerleri istatistiksel olarak benzer, ancak, %25 KM içeren YŞPP silajı sayısal olarak gerek sindirim ve gerekse enerji değerleri açısından diğer silajlardan daha iyi olduğu görülmüştür (P=0.18). Sonuç olarak, hazırlanan YŞPP silajlarının her üçünün de gerek silaj kalitesi ve gerekse sindirilebilirliklerinin en az kaliteli bir mısır silajına benzer veya daha iyi olduğu görülmüştür. Bu üç silaj içerisinde, besin madde içeriği, sindirilebilirlik ve kullanılan kepek miktarı dikkate alındığında, %25 KM içerecek şekilde hazırlanan YŞPP silajının en iyi silaj olduğu söylenebilir.
Description
Keywords
Biyoloji, Ziraat Mühendisliği, Gıda Bilimi Ve Teknolojisi
Turkish CoHE Thesis Center URL
WoS Q
N/A
Scopus Q
N/A
Source
Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi
Volume
21
Issue
3
Start Page
175
End Page
178