Türkiye’de Para Politikasına Farklı Bir Bakış: Finansal Çevrimlerle Genişletilmiş Taylor Kuralı

Abstract

Çalışmanın amacı, Türkiye’de para politikasının finansal çevrimlerle olan ilişkisini incelemektir. Bu doğrultuda, 2003-2019 dönemine ait çeyreklik verilerle finansal çevrimlerle genişletilmiş Taylor Kuralı Türkiye için tahmin edilmiştir. Genişletilmiş Taylor Kuralı’nın tahmin edilmesinde kullanılan doğrusal olmayan modelin, doğrusal modele göre daha iyi bir tahmin performansı sağladığı görülmüştür. Söz konusu dönemde Türkiye’de yüksek (2003:Ç2-2008:Ç4/2018:Ç2-2019:Ç2) ve düşük (2009:Ç1-2018:Ç1/2019:Ç3-2019:Ç4) faiz rejimleri olmak üzere iki farklı rejim tespit edilmiştir. Bulgular, yüksek faiz rejimindeyken, faiz oranlarının belirlenmesinde üretim açığının değil, fiyat istikrarının ve finansal istikrarın dikkate alındığına işaret etmektedir. Ancak düşük faiz rejiminde, Taylor Kuralı’nda yer alan diğer değişkenlerle faiz oranı arasındaki bağlantı teorik ve istatistiksel olarak kopmuştur. Bunun nedeninin, ekonominin likidite ihtiyacını karşılamaya öncelik verilmesi ve politika faizinden ziyade faiz koridoru ve geç likidite penceresi gibi alternatif araçların gösterge faiz olarak kullanması olduğu düşünülmektedir. Böylece düşük faiz rejiminde finansal çevrimlerde yaşanan istikrarsızlıklar göz ardı edilmiştir. Ancak politika yapıcılar, ekonominin kırılganlığını göz önünde bulundurarak, finansal istikrarsızlıklarla mücadelede mutlaka ekonomideki finansal çevrimleri dikkate alan bir faiz politikası benimsemelidir.