Evaluation of Van Y.y.u. Assistant Physicians' Attitudes Towards Physician Immigration

Abstract

Giriş ve Amaç: Ülkemizde tıp doktorları çalışma hayatında çeşitli zorluklarla karşılaşmaktadır. Hekimlerin birçoğu bu zorluklar karşısında mesleği bırakma veya kariyerini başka bir ülkede devam ettirme düşüncesine girmektedir. Böylece hekimlerin bulunduğu ülkeden başka bir ülkeye gitmeleri, hekim göçü kavramını ortaya çıkarmıştır. Nitelikli ve iyi yetişmiş sağlık çalışanları olan hekimlerin göçü, bütün gelişmekte olan ülkelerde olduğu gibi ülkemiz için de büyük bir sorundur. Bu çalışmamız ile hekimlerin göç etme fikrinde en çok etkili olan nedenlerin gösterilmesi amaçlanmıştır. Hekimleri göçe iten ve göç etmekten alıkoyan faktörlerin anlaşılması hedeflenmiştir. Araştırmamız ile elde ettiğimiz bu veriler ışığında hekim göçü sorununa yetkili mercilerin dikkatini çekmek ve problemin çözümüne yol göstermek hedeflenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız tanımlayıcı ve kesitsel tipte bir anket çalışmasıdır. Literatür taraması sonucunda; hekimlerin göç etme isteğini ve bu isteklerinin nedenlerini sorgulayan 11 tane 'evet/hayır' seçenekli soru ve 23 öncülden oluşan 'Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Asistan Hekimlerinin Hekim Göçüne Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi Anketi' oluşturulmuştur. Bu anket Van Y.Y.Ü. asistan hekimlerinden 208 gönüllüye, 19.09.2023-04.11.2023 tarihleri arasında uygulanmıştır. Elde edilen veriler, istatistiksel analizler SPSS (ver. 20) paket programında incelenmiştir. Verilen yanıtlarla çıkan sonuçlardan, kategorik değişkenler için tanımlayıcı istatistikler sayı ve yüzde hesaplanmıştır. Kategorik değişkenler ve gruplar arasındaki ilişkiyi göstermek amacıyla Ki-kare Testi yapılmıştır. İstatistiksel olarak önemlilik sınırı p<0,05 kabul edilmiştir. Bulgular: Çalışmamıza toplam 208 kişi katıldı. Katılımcıların %38.46'sı kadın (n=80), %61.54'ü erkektir (n=128). Erkek katılımcıların kariyerini yurtdışında sürdürme isteği oranı, kadın katılımcıların oranından daha fazladır (0.672 > 0.45). Cinsiyet ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.002). Bekar katılımcılardaki gitme isteği oranı evli katılımcılara göre daha yüksektir (0.639 > 0.559). Medeni durum ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir (p=0.265). Çocuğu olmayan katılımcılarda gitme isteği oranı çocuğu olanlara göre daha yüksek çıkmıştır (0.603 > 0.548). Çocuk sahibi olmak ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir (p=0.467). Cerrahi branşlardaki gitme isteği oranı dahili branşlardakine göre daha yüksektir (0.647 > 0.557). Branş ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir (p=0.217). Aile gelir düzeyi kötü olan katılımcıların gitme isteği oranı iyi olanlara göre daha yüksektir (0.759 > 0.52). Aile gelir düzeyi ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.002). Yabancı dil düzeyi kötü olanlarda gitme isteği oranı, yabancı dil düzeyi iyi olan katılımcılarınkine göre daha yüksektir (0.744 > 0.475). Yabancı dil düzeyi ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.0001). Güçlü kişisel bağları olmayan katılımcılardaki gitme isteği oranı güçlü bağları olan katılımcıların gitme isteği oranından daha yüksektir (0.69 > 0.547). Güçlü kişisel veya köklü aile bağları ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir (p=0.06). Özgüven seviyesini yeterli bulan katılımcıların gitme isteği oranı özgüven seviyesini yeterli bulmayanların gitme isteği oranından daha yüksektir (0.642 > 0.486). Özgüven seviyesi ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.029). Hekime şiddete maruz kalan katılımcıların gitme isteği oranı uğramayanlara göre daha yüksektir (0.628 > 0.389). Çalışma hayatında sözel veya fiziksel saldırıya uğrama ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.008). Yurtdışında yakın arkadaş veya akrabası olan katılımcılarda gitme isteği oranı, yurtdışında yakın arkadaş veya akrabası olmayanlara göre daha yüksektir (0.643 > 0.471). Yurtdışında akrabası veya yakın arkadaşa sahip olma ile yurtdışına gitme isteği arasında anlamlı bir ilişki gözlenmiştir (p=0.018). Yurt dışına göç etmeyi düşünen hekimlerin %81.9'u (n=100) mesleki saygınlıklarının azalmasından, %72.1'i (n=88) çalışma koşullarının kötü olmasından, %70.4'ü (n=86) gelecek kaygısı olduğundan dolayı bu kararı aldığını açıklamıştır. Sonuç: Çalışmamızda cinsiyet, aile gelir düzeyi, yabancı dil düzeyi, özgüven seviyesi, çalışma hayatında saldırıya uğramış olmak ve yurt dışında yaşayan yakın bir tanıdığa sahip olmak ile kariyerini yurt dışında sürdürme isteği arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Göç düşüncesinde en etkili faktörlerin mesleki nedenler ve daha iyi yaşam koşulları olduğu bulunmuştur. Çalışmamız ile ülkemizde hekim göçü sorununun ciddiyeti ve gerekçeleri gösterilmiştir. Böylece problemin çözümü için bir rehber olabileceği düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Hekim göçü, Türkiye'de doktorluk, göç, asistan hekim.

Introduction and purpose: Medical doctors in our country face various difficulties in their working lives. Faced with these difficulties, many physicians consider leaving the profession or continuing their career in another country. Thus, the movement of physicians from their current country to another country has revealed the concept of physician migration. The migration of physicians, who are qualified and well-trained health workers, is a big problem for our country, as for all developing countries. The aim of this study is to show the reasons that are most influential in physicians' idea of migrating. It is aimed to understand the factors that push and prevent physicians from migrating. In the light of the data we obtained through our research, it is aimed to draw the attention of the competent authorities to the problem of physician migration and to guide the solution of the problem. Materials and Methods: Our study is a descriptive and cross-sectional survey study. As a result of the literature review; The 'Survey for the Evaluation of the Attitudes of Van Yüzüncü Yıl University Assistant Physicians towards Physician Immigration', consisting of 11 'yes/no' option questions and 23 antecedents questioning the physicians' desire to migrate and the reasons for these wishes, was created. This survey was conducted by Van Y.Y.U. It was applied to 208 volunteers from assistant physicians between 19.09.2023 and 04.11.2023. The obtained data and statistical analyzes were examined in the SPSS (ver. 20) package program. Descriptive statistics, numbers and percentages, were calculated for categorical variables from the results obtained from the answers given. Chi-square test was performed to show the relationship between categorical variables and groups. The limit of statistical significance was accepted as p<0.05. Results: A total of 208 people participated in our study. 38.46% of the participants were women (n=80) and 61.54% were men (n=128). The rate of male participants' desire to continue their career abroad is higher than the rate of female participants (0.672 > 0.45). A significant relationship was observed between gender and desire to go abroad (p = 0.002). The rate of willingness to go is higher in single participants than in married participants (0.639 > 0.559). No significant relationship was observed between marital status and desire to go abroad (p = 0.265). The rate of willingness to go was higher in participants without children than in those with children (0.603 > 0.548). No significant relationship was observed between having children and the desire to go abroad (p = 0.467). The rate of willingness to go to surgical branches is higher than that of internal medicine branches (0.647 > 0.557). No significant relationship was observed between the branch and the desire to go abroad (p = 0.217). Participants with low family income levels have a higher desire to go than those with good family income levels (0.759 > 0.52). A significant relationship was observed between family income level and desire to go abroad (p = 0.002). The rate of willingness to go is higher among participants with poor foreign language proficiency compared to participants with good foreign language proficiency (0.744 > 0.475). A significant relationship was observed between foreign language level and desire to go abroad (p = 0.0001). The willingness to leave rate of participants who do not have strong personal ties is higher than the willingness to leave rate of participants with strong ties (0.69 > 0.547). No significant relationship was observed between strong personal or deep-rooted family ties and the desire to go abroad (p = 0.06). The willingness to go rate of participants who find their self-confidence level sufficient is higher than the willingness to go rate of those who find their self-confidence level inadequate (0.642 > 0.486). A significant relationship was observed between the level of self-confidence and the desire to go abroad (p = 0.029). The rate of willingness to go to the doctor for participants who were exposed to violence is higher than those who were not (0.628 > 0.389). A significant relationship was observed between being verbally or physically attacked in working life and the desire to go abroad (p = 0.008). The rate of willingness to go is higher for participants who have close friends or relatives abroad than for those who do not have close friends or relatives abroad (0.643 > 0.471). A significant relationship was observed between having relatives or close friends abroad and the desire to go abroad (p = 0.018). Of the physicians considering migrating abroad, 81.9% (n=100) stated that they made this decision because of the decrease in their professional reputation, 72.1% (n=88) because of poor working conditions, and 70.4% (n=86) because they were worried about the future. Conclusion: In our study, it was seen that there was a significant relationship between gender, family income level, foreign language level, self-confidence level, being attacked in working life, having a close acquaintance living abroad and the desire to continue his career abroad. It has been found that the most effective factors in migration considerations are professional reasons and better living conditions. Our study shows the seriousness and reasons for the physician migration problem in our country. Thus, it is thought that it can be a guide to solving the problem. Keywords: Physician migration, practicing medicine in Turkey, migration, assistant physician.