Hipotermik Yenidoğanlarda Kanamaya Eğilim

Abstract

Amaç: Bu çalışmada hipotermi ile başvuran yenidoğanların hematolojik parametreleri kontrol grubuyla karşılaştırılarak hipoterminin kanamaya eğilim meydana getirip getirmediği araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışma Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Haziran 2000 ile Şubat 2002 tarihleri arasında yapıldı. Hipotermi saptanan ve yaşamın ilk saatlerindeki 49 yenidoğan çalışma grubu olarak alındı. Hastaların üniteye geliş ağırlığı, gestasyon yaşı, cinsiyeti, hastanede kalış süresi ve sonucu kaydedildi. Gelişte ve 0,1,2,3,4,6,8,10,12. saatlerdeki cilt ısısı ölçüldü. Yatıştan ortalama 3 saat sonra tam kan sayımı, pıhtılaşma testleri (protrombin zamanı ve aktive parsiyel tromboplastin zamanı) ve doğal koagülasyon inhibitörleri (protein C, protein S ve antitrombin III) ölçüldü. Bulgular: Her iki grubun da gestasyonel yaş (35.3±3.9 hafta ve 34.2±3.7 hafta), ağırlığı (2170±809 gr ve 1896±801 gr) ve cinsiyet dağılımları (erkek %63.3 ve %75) birbirine benzerdi (p>0.05). Protrombin zamanı ve aktive parsiyel tromboplastin zamanı hipotermik grupta anlamlı olarak daha uzundu (sırasıyla, 26.9±10.4 sn ve 15.9±1.1 sn; 62.7±23.3 sn ve 39.2±6.8 sn) (p<0.05). Protein C, protein S ve antitrombin III değerleri hipotermi grubunda anlamlı olarak düşüktü. Hipotermik bebeklerin lökosit, D-dimer, alanin aminotransferaz ve aspartat aminotransferaz değerleri daha yüksek bulundu (p<0.05). Hipotermik yenidoğanlarda mortalite daha fazlaydı (p<0.05). Sonuç: Yenidoğan döneminde hipoterminin hematolojik parametrelerde dengesizliğe yolaçarak morbidite ve mortaliteyi arttırdığı sonucuna varıldı. Hipotermik bebeklerin hematolojik parametrelerinin yakından izlemi ve düzeltilmesi ile morbidite ve mortalitenin azalabileceğini düşünmekteyiz.