Browsing by Author "Özkan, Zekiye"

Now showing 1 - 15 of 15

Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Belirtilerinin, Akademik Başarı ve Bazı Parametrelerle İlişkisinin İncelenmesi
(2016) Yaşar, Gökhan; Özkan, Zekiye; Atlı, Mustafa
Bu araştırmanın amacı, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği (BESÖ) Bölümü öğrencilerinin dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu belirtilerinin, akademik başarı ve bazı parametrelerle (ilişkisini inceleyerek, cinsiyet, yaş, vücut ağırlığı, sınıf düzeyi ve bazı demografik bilgileri açısından) öğrenciler üzerindeki etkisinin farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemektir. Araştırma Beden Eğitimi ve Spor bölümünde eğitimlerine devam eden 200 gönüllü öğrenciyle gerçekleştirilmiştir.BESÖ bölümü öğrencilerinin dikkat eksiliği hiperaktivite bozukluğu belirtisi olasılığını belirlemek için Dünya Sağlık Örgütü tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlanması, güvenirliliği ve geçerliliği Doğan ve arkadaşlarının (2009) yaptığı erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) Kendi Bildirim Ölçeği (Adult Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ASRS-v1.1) testi ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır.Katılımcıların dikkat eksiliği hiperaktivite bozukluğu belirtisi olasılığı belirlenmiştir Araştırmada elde edilen verilerin analizi için \"SPSS 15.0\" paket programı kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde ise \"t-testi, tek yönlü varyans analizi (Anova), korelasyon \" test tekniklerinden yararlanılmıştır. BESÖ bölümü öğrencilerindeki yüksek DEHB belirtisi ve DEHB belirtisi olasılığı ciddi oranda görülmüştür. Eğitim kurumlarının ve öğretmenlerin DEHB'li olabilecek öğrenciler için yapılacak eğitim planlanmasında, bu öğrencileri dikkate alması ve daha fazla rekreatif alanlara yer verilmesi önerilmektedir
The Effect of Digital Game Addiction on Attention and Balance Parameters in Individuals Aged 12-14 Who Do and Do Not Play Sports (van Province Example)
(2021) Alpdoğan, Gamze; Özkan, Zekiye
Bu çalışmada 12-14 yaş arası spor yapan ve yapmayan bireylerde dijital oyun bağımlılığının dikkat ve denge parametreleri üzerine etkisinin incelenmesi hedeflenmiştir. Tarama modeli ile yapılan araştırma 2020-2021 eğitim öğretim döneminde gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya 200 spor yapan ve 200 spor yapmayan olmak üzere toplam 400 birey katılmıştır. Toplanan verilerin analizi SPSS istatistiksel paket programı kullanılarak yapılmıştır. İstatistiksel analizde ölçümler, hem Kolmogorov-Simirnov testi hem de Shapiro Wilk testleriyle değerlendirilmiş, değişkenlerin dağılımının normal olmadığı görülmüştür. İki düzeyli değişken karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında Kruskall-Wallis H testi kullanılmıştır. Bu çalışmada anlamlılık düzeyi p˂0,05 olarak alınmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular değerlendirildiğinde, bireyler spor yapıp yapmama değişkenine göre karşılaştırıldığında spor yapan bireylerin spor yapmayan bireylere göre dijital oyun bağımlılıkları, dikkat ve denge parametreleri daha yüksek bulunmuştur (p<0,05). Boş zamanlarında teknoloji kullanan bireylerin dikkat ve dijital oyun bağımlılığı daha anlamlı ve yüksek bulunurken (p<0,05), spor yapan bireylerin flamingo denge testi puanları daha yüksek ve anlamlı bulunmuştur (p<0,05). Aile geliri giderinden fazla olan ve anne baba eğitim durumu lisans olan bireylerde dikkat ve dijital oyun bağımlılığı daha yüksek bulunmuştur (p<0,05). Kullanılan el değişkeni incelendiğide ise sağ elini kullanan bireylerde dijital oyun bağımlılığı oranı daha yüksektir (p<0,05). Dijital oyun bağımlılığı ile dikkat arasındaki ilişki incelenirken dijital oyun bağımlılığı yüksek olan bireylerde dikkat puanı daha yüksek gözlemlenmiştir (p<0,05). Sonuç olarak bu araştırmada, dijital oyun bağımlılığının bireylerin dikkatlerini olumlu yönde etkilerken, okul başarılarını olumsuz yönde etkilediği tespit edilirken dijital oyun bağımlılığının bireylerin dengeleri üzerinde etkisinin olmadığı fakat spor yapmanın denge gelişimini olumlu yönde etkilediği gözlemlenmiştir.
The Effects of Orienteering Education on Cognitive and Motor Skills of Hearing Impaired Students at a Level of Secondary Education
(2021) Baytaş, Mehmet; Özkan, Zekiye
Bu araştırmanın amacı işitme engelli öğrencilere verilen oryantiring eğitiminin bilişsel ve motor beceriler üzerine etkisini araştırmaktır. Çalışmanın örneklem grubunu ortaöğretim eğitim kurumlarında eğitimlerine devam eden 26 kontrol ve 26 deney olmak üzere 52 işitme engelli öğrenci oluşturmuştur. Tesadüfi örneklem yöntemi ile öğrenciler iki gruba ayrılmıştır. Kontrol grubunun yaş ortalamaları 18,23±1,30 yıl; deney grubunun yaş ortalamaları 18,38±1,20 yıldır. Deney grubuna 16 hafta süreyle haftada 3 gün ve günde 3 ders saati oryantiring eğitim programı uygulanmış, kontrol grubuna ise bu sürede oryantiring eğitimi uygulanmamıştır. Tüm katılımcıların bilişsel (dikkat, görsel bellek testleri) ve motor becerileri (çeviklik, hız, kuvvet, kavrama kuvveti, denge, esneklik) ön ve son testlerde ölçülmüştür. Verilerin homojen dağılıp dağılmadığına Shapiro Wilk analiz testi ile bakılmıştır. Tanımlayıcı istatistik analizler uygulanmıştır. Grup içi normal dağılmayan verilere ön- son test karşılaştırmaları Wilcoxon testi uygulanmıştır. Çalışmanın anlamlılık düzeyi p<0.01 ve p<0.05 olarak alınmıştır. İstatistiksel analiz sonuçları incelendiğinde deney grubunun bilişsel testlerden d2 hata puanı, d2 toplam hata puanı, görsel bellek, motor beceri testlerinden altıgen engel, 505 çeviklik, zig-zag, çeviklik 'T' drill, yan yön değiştirme, hızlı ayak, kapalı göz leylek duruşu, açık göz leylek duruşu, duvar squat, kalça-gövde statik esneklik, gövde- boyun statik esneklik, dinamik denge 'Y', el pençe kuvvet, sağlık topu, sıçrama testlerinde son test puanlarının lehine anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.01). Sonuç olarak 16 haftalık oryantiring eğitim programının ortaöğretim düzeyi işitme engelli öğrencilerde bilişsel ve motor becerilerine olumlu etkisi olduğu tespit edilmiştir.
Empathic Tendencies of Youth Leaders Who Work in the Ministry of Youth and Sports, Research Skills and Problem Solving Skills According To Some Variables.
(2021) Yılmaz, Saime Ertan; Özkan, Zekiye
Bu çalışmada Gençlik ve Spor Bakanlığında Görev Yapan Gençlik Liderlerinin Empatik Eğilimleri, İletişim Becerileri ile Problem Çözme Becerilerinin bazı değişkenlere göre araştırılması hedeflenmiştir. Tarama modeli ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma, 270 kadın ve 215 erkek gençlik lideri ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama araçları; Heppner ve Peterson (1982) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Şahin ve ark. (1993) tarafından gerçekleştirilen 'Problem Çözme Envanteri', empati kurma potansiyellerini ölçmek amacıyla Dökmen (2004) tarafından geliştirilen 'Empatik Eğilim Ölçeği', iletişim beceri düzeylerini ölçmek üzere Korkut (1996) tarafından geliştirilen 'İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği' kullanılmıştır. Toplanan verilerin analizi SPSS istatistiksel paket programı kullanılarak yapılmıştır. İstatistiksel analizde ölçümler, hem Kolmogorov-Simirnov testi hem de Shapiro Wilk testleriyle değerlendirilmiş; değişkenlerin dağılımının normal olmadığı görülmüştür. İki düzeyli değişken karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında Kruskall-Wallis H testi kullanılmıştır. Bu çalışmada anlamlılık düzeyi p˂0.05 olarak alınmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular değerlendirildiğinde spor yapan gençlik liderlerinin empatik eğilimlerinin ve iletişim becerilerinin daha yüksek olduğu fakat problem Çözme Becerilerini etkilemediği tespit edilmiştir. Gençlik liderlerinden eğitim durumu ön lisan olanların İletişim becerisinin daha iyi olduğu görülmüştür. Cinsiyet değişkeni değerlendirildiğinde erkek gençlik liderlerinin problem çözme becerileri problem çözme alt boyutlarından aceleci, kaçıngan yaklaşım ve problem çözme toplam puanda kadınlardan daha iyi olduğu, kadınların ise düşünen yaklaşımda erkeklerden daha iyi olduğu görülmüştür. Gençlik liderlerinin cinsiyetlerinin iletişim becerileri ve empatik eğilim düzeylerini etkilemediği tespit edilmiştir. Gençlik liderlerinin mesleklerindeki kıdemleri empatik eğilimlerini, problem çözme becerileri ve iletişim becerilerini etkilemediği tespit edilmiştir. Sonuç olarak düzenli spor yapan gençlik liderlerinin spor yapmayan gençlik liderlerine göre empatik eğilimlerinin ve iletişim becerilerinin daha olumlu olduğu ancak problem çözme becerilerinin olumsuz olduğu tespit edilmiştir.
The Investigation of Attention Deficit and Hyperactivity Disorder With Stress Perceptions of University Students Studying in Special Talent Departments According To Different Variables
(2021) Yakamoz, Hamdi; Özkan, Zekiye
Bu çalışmada Özel Yetenek Bölümlerinde Eğitimlerini Sürdüren Üniversite Öğrencilerinin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu İle Stres Algılarının Farklı Değişkenlere Göre Araştırılması hedeflenmiştir. Tarama modeli ile yapılan araştırma 2020-2021 eğitim-öğretim döneminde gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya 223 kadın ve 229 erkek olmak üzere toplam 452 birey katılmıştır. Toplanan verilerin analizi SPSS istatistiksel paket programı kullanılarak yapılmıştır. İstatistiksel analizde ölçümler, hem Kolmogorov-Simirnov testi hem de Shapiro Wilk testleriyle değerlendirilmiş, değişkenlerin dağılımının normal olmadığı görülmüştür. İki düzeyli değişken karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında Kruskall-Wallis H testi kullanılmıştır. Bu çalışmada anlamlılık düzeyi p˂0,05 olarak alınmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular değerlendirildiğinde, Anne eğitim durumu DEHB toplam ve alt boyutlarında anlamlı fark bulunmazken p>0,05, stres algısı toplam puan ve alt boyutlarında ise anlamlı fark bulunmuştur p˂0,05. Baba eğitim durumlarında DEHB toplam ve alt boyutlarında anlamlı fark bulunmaktadır p˂0,05. Babası liseden mezunu olan öğrencilerin DEHB toplam ve alt boyutlarında DEHB belirti düzeyleri daha yüksek bulunmuştur. Baba eğitimi durumu stres stres toplam ve rahatsızlık boyutunda anlamlı farklılık bulunurken p˂0,05, stres yetersiz özyeterlik algısı boyutunda ise anlamlı fark bulunamamıştır p˂0,05. Stres toplamda babası okuryazar olmayan bireylerin, stres rahatsızlık boyutunda ise babası lise mezunu olan bireylerin stres algı düzeyleri daha yüksek bulunmuştur. Cinsiyet değişkeni değerlendirildiğinde; kadın ve erkek öğrencilerin DEHB toplam ve alt boyutlarında fark bulunmazken p>0,05, stres toplam ve stres rahatsızlık boyutunda ise anlamlı farklılık bulunmuştur p˂0,05. Kadın bireylerin stres algıları daha yüksek bulunmuştur. Stres yetersiz özyeterlik boyutunda ise anlamlı fark bulunamamıştır. Okudukları bölüm değişkeninde DEHB toplam ve alt boyutlarında ve stres rahatsızlık boyutunda anlamlı fark bulunmuştur p˂0,05. Antrenörlük bölümlerinde eğitimlerini sürdüren bireylerin diğer bölümlerde eğitimlerini sürdüren bireylere göre DEHB belirti düzeyleri ve stres rahatsızlık algı düzeyleri daha yüksek olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak özel yetenek bölümlerinde eğitimlerini sürdüren öğrencilerin stres algıları ve DEHB durumları birçok sosyodemografik özellikten etkilenmektedir. Öğrencilerin DEHB ve stres algılarının azaltılmasına yönelik yapılacak eğitim programlarının hem özel hem de eğitim hayatlarına olumlu katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
Investigation of Internet Addiction and Problem Solving Skills High School Students Who Play and Do Not Do Sports
(2022) Alpay, Yusuf; Özkan, Zekiye
Bu çalışmada Balıkesir ilinde eğitimlerine devam eden, Spor Yapan ve Spor Yapmayan Lise Öğrencilerinde internet Bağımlılığı ile Problem Çözme Becerilerinin bazı değişkenlere göre araştırılması hedeflenmiştir. Tarama modeli ile gerçekleşmiştir. Çalışma toplam 589 öğrenci ile gerçekleşmiştir. Araştırmada internet bağımlılık ölçeği, Problem Çözme Envanteri ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Toplanan verilerin analizi SPSS istatistiksel paket programı kullanılarak yapılmıştır. Veriler normal dağılım göstermediğinden dolayı iki düzeyli değişken karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında Kruskall-Wallis H testi kullanılmıştır. Bu çalışmada anlamlılık düzeyi p˂0.05 olarak alınmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular değerlendirildiğinde katılımcıların cinsiyet değişkenine göre problem çözme alt boyutlarında ve toplam puanda anlamlı farklılık tespit edilmemiştir (p>0.05). Ayrıca cinsiyet değişkenine göre internet bağımlılığında anlamlı farklılık olmadığı (p>0.05) tespit edilmiştir. Spor yapma değişkenine göre problem çözme toplam puanında anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Alt boyutlarda anlamlı bir farklılık tespit edilememiştir (p>0.05). Spor yapma değişkenine göre internet bağımlılığında anlamlı farklılık olmadığı (p>0.05) tespit edilmiştir. Katılımcıların gelir durumu değişkenine göre problem çözme alt boyutları toplam puanında ve internet bağımlılığında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir (p>0.05). Katılımcıların kitap okuma değişkeni ile problem çözme toplam puanında anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<0.05). Katılımcıların akademik başarı durumları değişkenine göre internet bağımlılığı arasında, anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Akademik başarı değişkenine göre kendine güvenli yaklaşım, planlayıcı yaklaşım, kaçıngan yaklaşım ve problem çözme toplam puanında anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<0.05). Spor yapan ve spor yapmayan lise öğrencilerinin internet bağımlılık düzeyleri ve problem çözme beceri düzeylerinde birçok değişken etkili olmaktadır.
Investigation of Perceived Stress States of Individual and Team Sports Coaches (van Province)
(2022) Kabul, Çetin; Özkan, Zekiye
Bu çalışmada bireysel ve takım sporları antrenörlerinin algılanan stres durumlarının araştırılması hedeflenmiştir. Tarama modeli ile yapılan araştırmaya, 2022 yılında Van ilinde Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü ile özel kulüplerde aktif olarak antrenörlük yapan bireyler katılmıştır. Çalışmada Cohen ve ark. (1983) tarafından geliştirilen Eskin ve ark. (2013) tarafından Türkçe'ye uyarlanan geçerlik ve güvenirliği yapılmış algılanan stres ölçeği kullanılmıştır. Çalışmaya 69 kadın ve 155 erkek olmak üzere toplam 224 antrenör katılmıştır. Çalışmadan elde edilen verilerin analizinde SPSS paket programı kullanılmıştır. Verilerin normallik düzeyi Kolmogrov-Simirnov testi ile değerlendirilmiştir. Veriler normal bir dağılım göstermediğinden iki düzeyli değişken karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında ise Kruskall-Wallis H testi kullanılmıştır. Çalışmada anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edilmiştir. Çalışmada elde edilen bulgular değerlendirildiğinde branş ve eğitim durumları ile stres toplam ve alt boyut puanlarında anlamlı farklılık görülmemiştir (p>0,05). Düzenli olarak spor yapma durumu ile stres toplam ve alt boyut puanlarında anlamlı farklılık bulunmaktadır (p<0,05). Düzenli olarak spor yapan antrenörlerin stres algısı toplam ve alt boyut puanları daha düşük bulunmuştur. Antrenörlerin çalıştırdığı sporcularda ulusal düzeyde dereceye sahip sporcu durumu ile stres toplam ve alt boyutları arasında anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0,05). Ulusal düzeyde dereceye sahip sporcusu olan antrenörlerin stres algıları daha düşük bulunmuştur. Antrenörlerin cinsiyet, medeni durum, sigara kullanım, il dışı müsabakalara katılma durumu, yeterli tesise sahip olma durumu ile stres toplam ve alt boyutları puanlarında anlamlı bir farklılık görülmemiştir (p>0,05). Sonuç olarak antrenörlerin algılanan stres durumları birçok sosyodemografik özellikten etkilenmektedir. Antrenörlerin stres algılarının azaltılmasına yönelik yapılacak eğitim programlarının antrenörlerin algılanan stres ve başarı durumlarına olumlu katkılar sağlayacağı düşünülmektedir. Anahtar sözcükler: stres algısı, antrenör, spor
Investigation of Problem Solving Skills and Attention Levels of Secondary Scholl Students Who Playing Dart and Bocce and Don't Sport
(2023) Vatansever, Mehmet; Özkan, Zekiye
Bu çalışmada dart ve bocce sporlarını yapan ve yapmayan bireylerin problem çözme becerilerinin ve dikkat düzeylerinin farklı değişkenlere göre araştırılması hedeflenmiştir. Tarama modeli ile gerçekleştirilen çalışmaya 248 dart ve bocce sporcusu, 252 dart ve bocce sporunu yapmayan olmak üzere toplam 500 ortaokul öğrencisi katılmıştır. Araştırmada, Çocuklar İçin Problem Çözme Envanteri (ÇPÇE), Bourdon Dikkat Testi ve Demografik Bilgi Formu kullanılmıştır. SPSS paket programı kullanılarak verilerin çözümlemesi yapılmıştır. Kolmogorov-Simirnov testi istatiksel analizde ölçümler değerlendirilmiş ve bunun sonucunda verilerin normal dağılım göstermediği tespit edilmiştir. Non parammetrik testlerde 2 grup karşılaştırmalarında Mann Whitney U testi, 2 gruptan daha fazla olan analizlerde Kruskall-Wallis H testi kullanılmıştır. Bu çalışmada anlamlılık seviyesi p˂0,05 olarak belirlenmiştir. Bu bulgular neticesinde, dart ve bocce sporlarını yapan ortaokul öğrencilerinin problem çözme toplam, öz denetim ve kaçınma puanlarında anlamlılık saptanmıştır (p<0,05). Problem çözme becerisinde güven boyutunda anlamlı farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Dart ve bocce sporlarını yapan öğrencilerin dikkat puanlarında yapmayanlara göre anlamlı bir farklılık bulunmaktadır (p<0,05). Spor yapan ve yapmayan kız öğrencilerde problem çözme toplam ve alt boyutları ile dikkat puanları arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Spor yapan erkek öğrencilerinde ise dikkat puanlarında, problem çözme toplam ve öz denetim puanlarında anlamlı farklılık görülmüştür (p<0,05). Problem çözme becerisinde güven ve kaçınma boyutlarında anlamlı farklılık bulunmamaktadır (p>0,05). Genel katılıma bağlı olarak kitap okuma durumuna göre problem çözme toplam, problem çözme becerisinde güven, öz denetim ve kaçınma puanlarında anlamlılık tespit edilmiştir(p<0,05). Sonuçlar kitap okuyanlar lehine bulunmuştur. Kitap okuma durumuna göre ortaokul öğrencilerinin dikkat puanlarında anlamlı farklılık bulunmamaktadır (p>0,05). Sonuç olarak dart ve bocce sporcusu öğrencilerin, dikkat düzeyleri ve problem çözme becerileri olumlu yönde etkilenmiştir.
Investigation of School Social Behaviors, Motor Skills and Parents' Attitudes Towards Physical Education Lesson of Secondary School Students With and Without Learning Disability Diagnosis
(2024) Sevinç, Evin; Özkan, Zekiye
Araştırmanın amacı öğrenme güçlüğü tanısı alan ve almayan ortaokul öğrencilerinin okul sosyal davranışları, motor becerileri ve ebeveynlerinin beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutumlarını incelemektir. Araştırmanın örneklemini Van İl Milli Eğitim Müdürlüğü' ne bağlı ortaokullarda öğrenim gören 10-12 yaş öğrenme güçlüğü tanısı alan 304 öğrenci ile tanı almayan 312 öğrenci olmak üzere 616 öğrenci (208 kız, 408 erkek) oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, öğrencilerin okul sosyal davranışlarını ölçmek için; 'Okul Sosyal Davranış Ölçeği', motor becerilerini ölçmek için; 'TGMD-III Testi', ebeveynlerinin beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutumlarını ölçmek için; 'Beden Eğitimi ve Spor Dersine Yönelik Ana- Baba Tutum Ölçeği', ve araştırmacı tarafından oluşturulan 'Demografik Bilgi Formu' kullanılmıştır. SPSS paket programı kullanılarak verilerin çözümlemesi yapılmıştır. Kolmogorov- Simirnov testi istatiksel analizde ölçümler değerlendirilmiş ve bunun sonucunda verilerin normal dağılım göstermediği tespit edilmiştir. Non parametrik testlerde 2 grup karşılaştırmalarında Mann Whitney U, Sperman korelasyon ve Ki-kare testleri kullanılmıştır. Bu çalışmada anlamlılık seviyesi p˂0,05 olarak belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; öğrenme güçlüğü tanısı alan ve almayan ortaokul öğrencilerinin sosyal yeterlik puanları ile olumsuz sosyal davranış puanlarında anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). Öğrenme güçlüğü tanısı almayan ortaokul öğrencilerin sosyal yeterlik puanları ile olumsuz sosyal davranış puanları yüksek bulunmuştur. Tanı alan ve almayan ortaokul öğrencilerinin ebeveynlerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumları arasında anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0,05). Öğrenme güçlüğü tanısı almayan ortaokul öğrencilerin ebeveynlerinin beden eğitimi dersine yönelik tutum toplam ve tüm alt boyut puanları daha yüksek bulunmuştur. Öğrenme güçlüğü tanısı alan ve almayan öğrencilerin motor becerileri arasında anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0,05). Öğrenme güçlüğü tanısı almayan öğrencilerin motor becerileri daha yüksektir. Sonuç olarak; öğrenme güçlüğü tanısı almayan ortaokul öğrencilerinin sosyal yeterlilik puanları olumlu bulunurken, tanı alan öğrencilerin olumsuz sosyal davranış puanları daha düşük bulunmuştur. Tanı almayan öğrencilerin motor becerileri ve ebeveynlerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumları öğrenme güçlüğü tanısı alan öğrencilere göre daha yüksek bulunmuştur.
Investigation of Self-Esteem and Perceived Stress Situations in Basketball Classification Referees' Decision Maki̇ng According To Different Variables
(2024) İlik, Abdullah; Özkan, Zekiye
Bu araştırmada Türkiye Basketbol Liglerinde görev alan basketbol klasman hakemlerinin karar vermede öz saygı ve algılanan stres durumlarının farklı değişkenlere göre incelenmesi hedeflenmiştir. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden biri olan tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmaya 80 kadın, 380 erkek basketbol hakemi katılmıştır. Araştırmada Türkiye Basketbol Federasyonunun 2021-2022 vizeli klasman hakemleriyle gerçekleştirilmiştir. Kişisel Bilgi Formu, 'Melbourne Karar Verme Ölçeği' ile 'Algılanan Stres Ölçeği' kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde SPSS programı kullanılmıştır. Verilerin normallik düzeyleri Kolmogorov - Simirnov testi ile belirlenmiştir. Veriler normal dağılım göstermediği için istatistiksel karşılaştırmalarda non-parametrik testler kullanılmıştır. İkili grup karşılaştırmalarında Mann - Whitney U testi ikiden fazla olan gruplarda ise Kruskal - Wallis testi kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, cinsiyet değişkeni incelendiğinde stres toplam ve alt boyutları arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Kadın basketbol hakemlerinin algılanan stres puanı daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca karar vermede öz saygıda farklılık tespit edilmemiştir. Medeni durum değişkeninde ise algılanan stres ve alt boyutlarında farklılık tespit edilmemiş ancak karar vermede öz saygıda farklılık tespit edilmiştir. Evli basketbol hakemlerinin karar vermede öz saygı puanları daha yüksek bulunmuştur. Yönetici görevi bulunan hakemlerin algılanan stres ve alt boyut puanları daha düşük bulunmuştur. Klasman değişkeni incelendiğinde FİBA hakemlerinin algılanan stres ve alt boyut puanları ile karar vermede öz saygı puanları düşük bulunmuştur. Eğitim değişkeni değerlendirildiğinde algılanan stres ve alt boyutlarında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Karar vermede öz saygıda ise lisans programından mezun bireylerin puanları yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak basketbol hakemlerinin algılanan stres düzeyleri birçok değişkenden etkilenmektedir. Hakemlerin klasman seviyesi arttıkça algılanan stres düzeyi de azalmaktadır.
Investigation of Stress Perceptions and Communication Skills of Team and Individual Sports
(2019) Mohammed, Ameen Azad; Özkan, Zekiye
Bu çalışma Van Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü bünyesinde takım ve bireysel spor branşlarında faal olarak spor yapmakta olan aynı zamanda ortaöğretim kurumlarında eğitimlerini sürdüren bireylerin stres algılarını ve iletişim becerilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Tarama modeli ile yapılan araştırma 2018-2019 eğitim öğretim döneminde gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada 300 takım sporu ve 300 bireysel spor ile ilgilenen toplam 600 kişi ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak öğrencilerin iletişim becerilerini ölçmek için 'İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği (İBDÖ)', stres algılarını belirlemek üzere ise 'Algılanan Stres Ölçeği (ASÖ)'nden yararlanılmıştır. Toplanan veriler SPSS istatistiksel paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. İstatistiksel analizde ölçümler, hem KolmogorovSimirnov testi hem de Shapiro Wilk testleriyle değerlendirilmiş, değişkenlerin dağılımının normal olmadığı görülmüştür. İki düzeyli değişken karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında Kruskall-Wallis H testi kullanılmıştır. Gruplar arasında farklılık çıkması durumunda farklılığın kaynağını belirlemek amacıyla Kruskall Wallis testi için Mann whitney U testleri kullanılmıştır. Veriler ortalama, standart sapmalar ve frekans verilerek özetlenmiştir. Bu çalışmada anlamlılık düzeyi P˂0,05 olarak alınmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular değerlendirildiğinde takım sporları ve bireysel sporla ilgilenen bireylerin iletişim becerileri ile algılanan stres düzeylerinde istatistiksel analizi sonucunda anlamlı olmadığı tespit edilmiştir (p>0.05). Algılanan stres düzeyi ile cinsiyet değişkenine göre istatistiksel analiz sonucunda stres algılarının erkeklerin lehine anlamlı olduğu görülmüştür (p<0.05). Takım sporu ve bireysel sporla ilgilenen bireylerin iletişim becerileri değerlendirildiğinde spor yılı 1-3 yıl arasında olan, BKİ değerlendirmesine göre kilolu olan, anne eğitim durumu lisans olan ve boĢ zamanlarında teknoloji kullanan bireylerin iletişim becerileri daha yüksek ve anlamlı bulunmuştur(p<0.05). Cinsiyet değişkenine göre sporcuların iletişim becerileri değerlendirildiğinde istatistiksel analiz sonucunda anlamlı olmadığı görülmüştür (p>0.05). Spor yılı, BKİ, kardeş sayısı, boş zaman değerlendiğime değişkenleri ile stres algısı arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Ayrıca çalışmamızın iletişim becerileri ile algılanan stres ölçeği arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (P>0,05). Sonuç olarak takım ve bireysel sporla ilgilenen bireylerin iletişim becerileri ve stres algılarının benzer olduğu tespit edilmiştir. Çalışmaya katılan bireylerin boş zaman değerlendirmede teknoloji kullananlar ile kardeşi olmayan bireylerin iletişim beceri puanı daha yüksek bulunmuştur. Cinsiyet değişkeninde kadın öğrencilerin daha stresli olduğu tespit edilmiştir. Takım sporları ve bireysel sporla ilgilenen bireylerin sporla ilgili eğitimin yanı sıra iletişim becerileri ve stres yönetimi konularında eğitim almalarının spor yaşamlarına önemli katkılar sunacağı düşünülmektedir. Anahtar Sözcükler: Spor, takım ve bireysel spor, iletişim becerileri, stres algısı
Investigation of the Effects of 12 Weeks of Fun Athleticsprogram on the Motor Development of Children With Mildintellectual Disability, Aged 10-14, and the Effect of Parentson Multidimensional Support and Perceptions of Stress
(2021) Adıyaman, Süheyla; Özkan, Zekiye
Bu araştırma ''12 Haftalık Eğlenceli Atletizm Programının 10-14 Yaş Aralığında Olan Hafif Derecede Zihinsel Engelli Çocukların Motor Gelişimleri Üzerinde Etkileri İle Ebeveynlerin Çok Boyutlu Destek Ve Stres Algılarına Etkisinin Araştırılması'' amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın örneklem grubunu 10 kontrol,10 deney grubu olmak üzere 20 hafif derecede zihinsel engelli öğrenci oluşturmuştur. Tesadüfi örneklem yöntemi ile öğrenciler iki gruba ayrılmıştır. Kontrol grubunun yaş ortalamaları 10,90±2,28 yıl; deney grubunun yaş ortalamaları 11,80±1,47 yıldır. Deney grubuna 12 hafta süreyle haftada 2 gün eğlenceli atletizm eğitim programı uygulanmış, kontrol grubuna bu sürede eğlenceli atletizm eğitimi uygulanmamıştır. Tüm katılımcıların motor becerilerini 'Brian Mackenzie 101 Performance Evaluation Tests ve MEB Psikomotor Beceriler Kaba Değerlendirme Formu ön ve son testlerde ölçülmüştür. Ebeveynler için stres algısını (ASÖ) Algılanan Stres Ölçeği ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanılmıştır. Yapılan istatistiksel analizler sonucunda veriler normal dağılım göstermediği için parametrik olmayan istatistiksel yöntemlerden Wilcoxon İşaretli Sıra Test İstatistiği ve tanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır. Çalışmanın anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak alınmıştır. Ayrıca analiz sonuçları incelendiğinde deney grubunun motor beceri testlerinden altıgen engel, yan yön değiştirme,505 çeviklik, zig-zag, çeviklik ''T'' drill, hızlı ayak, duvar squat duruşu, kalça-gövde statik esneklik, gövde-boyun statik esneklik, el pençe kuvvet, sağlık topu, sıçrama testlerinde son test puanlarının lehine anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05) Deney grubunda denge sağ göz açık testlerinde, leylek duruşu sol göz açık performanslarında anlamlı gelişme tespit edilmiştir. Deney grubu denge açıkgöz sol ve kapalı göz sağ-sol testlerinin ve leylek duruşu sağ göz açık ve sağ-sol göz kapalı ön ve son test uygulamasında anlamlı fark bulunamamıştır. Kontrol grubunda ise denge sağ-sol göz açık ve sağ-sol göz kapalı performanslarında ve leylek duruşu sağ-sol göz açık ve sağsol göz kapalı performanslarında ön ve son test puanlarının lehine anlamlı bir fark bulunmamıştır. Kontrol grubuna uygulanan Mackenzie 101 Performans testlerinde kontrol grubunda ön test son test uygulamalarında anlamlı gelişme
Investigation of the Effects of Fun Athletics Practices on Correct and Final Motor Skills and Quality of Life in Children With Mild Intellectual Disability
(2023) Hanedanoğlu, Yakup; Özkan, Zekiye
Bu Çalışma ''Eğlenceli Atletizm uygulamalarının Hafif Derecede Zihinsel Engelli Çocuklarda Kaba ve İnce Motor Beceriler ve Yaşam Kaliteleri Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi'' amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın örneklem grubunu 20 kontrol, 20 deney grubu olmak üzere hafif düzeyde zihinsel engelli 40 öğrenci oluşturmuştur. Rastgele örnekleme yöntemi ile öğrenciler iki gruba ayrılmıştır. Kontrol grubunun yaş ortalaması 10,45±1,35 yıldır. Deney grubunun yaş ortalaması 10,85±1,18 yıldır. Deney grubuna 14 hafta boyunca haftada 2 gün eğlenceli atletizm programı uygulanmıştır. Kontrol grubuna ise herhangi bir program uygulanmamıştır. Çocuklara yaşam kalitesini ölçmek için yaşam kalitesi ölçeği ve MEB Psikomotor beceriler kaba Değerlendirme Formu uygulanmıştır. Yapılan istatiksel analizler sonucunda normal dağılım göstermeyen veriler için parametrik olmayan istatiksel yöntemlerden Wilcoxon İşaretli Sıralar testi ve Mann Whitney U testi, normal dağılım gösteren verilerde ise bağımlı gruplarda t test İstatistiği kullanılmıştır. Çalışmanın anlamlılık düzeyi p<0,05 alınmıştır. Analiz sonuçları incelendiğinde deney grubunda kaba ve ince motor becerileri son testte ön teste göre anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0,05). Kontrol grubunda kaba ve ince motor beceriler ön-son test grupları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Deney grubu yaşam kalitesi toplam ve alt boyutlarında anlamlı gelişmeler tespit edilmiştir. Kontrol grubunda ise yaşam kalitesi ölçek toplam puanı, psikososyal sağlık toplam puanı, okul işlevselliği ve sosyal işlevsellik puanı ön-son test parametreleri arasında anlamlılık tespit edilmiştir (p<0,05). Duygusal işlevsellik puanı ve fiziksel sağlık toplam alt boyutlarında anlamlılık tespit edilmemiştir (p>0,05). Sonuç olarak eğlenceli atletizm eğitim programının hafif düzeyde zihinsel engelli çocukların motor becerilerini ve yaşam kalitelerini olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir.
Investigation on the Attention and Confidence Levels of Social Skills of Secondary Students With and Without Sports (van Province Example)
(2022) Acar, Esra Sağlam; Özkan, Zekiye
Bu çalışmada spor yapan ve yapmayan ortaokul öğrencilerinin sosyal becerileri, dikkat ve özgüven düzeylerine olan etkisinin incelenmesi hedeflenmiştir. Tarama modeli ile yapılan araştırma 2020-2021 eğitim öğretim döneminde gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya 200 spor yapan ve 200 spor yapmayan olmak üzere toplam 400 birey katılmıştır. Sosyal beceri ölçeği (SBÖ), Bourdon dikkat testi, Piers Harris öz-kavram Ölçeği ve Kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Toplanan verilerin analizi SPSS istatistiksel paket programı kullanılarak yapılmıştır. İstatistiksel analizde ölçümler, hem Kolmogorov-Simirnov testi hem de Shapiro Wilk testleriyle değerlendirilmiş, değişkenlerin dağılımında normal ve normal olmayan dağılımlar görülmüştür. İki düzeyli değişken karşılaştırılmasında normal dağılım göstermeyenler için Mann Whitney U testi ve Kruskall-Wallis, normal dağılım gösterenler için T-Testi ve Anova testi kullanılmıştır. Bu çalışmada anlamlılık düzeyi p˂0,05 olarak alınmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular değerlendirildiğinde, bireyler spor yapıp yapmama değişkenine göre karşılaştırıldığında sosyal beceri, özgüven ve dikkat puanlarında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir (p<0,05). Fark spor yapan ortaokul öğrencilerinin lehinedir. Ortaokul öğrencilerinin cinsiyet değişkeni incelendiğinde sosyal beceri ve dikkat puanlarında anlamlı bir ilişki bulunmazken (p>0,05) ,özgüven puanları anlamlı olarak bulunmuştur (p<0,05). Fark erkek öğrencilerin lehinedir. Düzenli kitap okuyanların sosyal becerileri özgüvenleri ve dikkat düzeyleri düzenli kitap okumayanlara göre daha yüksektir (p<0,05). Bireylerin anne ve baba eğitim durumu incelendiğinde bireylerde sosyal beceri, özgüven ve dikkat düzeyleri puanlarında baba eğitiminde yüksektir (p<0,05). Babası lise mezunu olan lehinedir. Anne eğitim durumu incelendiğinde dikkat sosyal beceri ve özgüvende etkilemediği görülmüştür (p>0,05). Bki değişkeninde dikkat sosyal beceri ve özgüven düzeylerinde anlamlı bir farklılık görünmemiştir (p>0,05). Sonuç olarak spor, ortaokul öğrencilerinin özgüven, dikkat ve sosyal becerilerini genel olarak olumlu yönde etkilemiştir.
A Research of the Ekstreme Sport Conduction Promotions of Extreme Sport Partipants in Turkey
(2021) Çalışkan, Erhan; Özkan, Zekiye
Bu çalışma ekstrem spor yapan bireylerin karar verme becerilerinin ve ekstrem spor tüketim güdülerinin etkisinin incelenmesi hedeflenmiştir. araştırmaya farklı ekstrem sporlarla ilgilenen 275 kadın 235 erkek olmak üzere toplam 510 ekstrem sporcu katılmıştır. Araştırmada Ekstrem Spor Tüketim Anketi ve Melbourne Karar Verme Ölçeği kullanılmıştır. Toplanan verilerin SPSS istatistiksel paket programı kullanılarak analizleri yapılmıştır. İki düzeyli değişken karşılaştırılmasında Mann Whitney-U testi, ikiden fazla değişkenlerin karşılaştırılmasında Kruskall-Wallis H testi kullanılmıştır. Bu çalışmada anlamlılık düzeyi p˂0,05 olarak alınmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular değerlendirildiğinde, ekstrem spor tüketim ölçeğinin cinsiyet değişkeni ile fiziksel fitness, stres atma, davranışsal niyetler alt boyutları arasında anlamlı bir fark olduğu bulunmuştur (p<0.05). Karar verme ile cinsiyet değerlendirildiğinde karar vermede öz saygı, panik, dikkatli kaçıngan ve erteleyici karar verme stili alt boyutları arasında anlamlı bir fark olduğu bulunmuştur ve ayrıca erkeklerin kadınlara göre bunu daha fazla kullandıkları tespit edilmiştir (p<0.05). Eğitim durumlarına göre karar verme ölçeği ve ekstrem spor tüketim ölçeği alt boyutlarında anlamlı bir şekilde farklılaştığı tespit edilmiştir (p<0.05). Katılımcıların eğitim durumlarının karar verme ve spor tüketim güdülerini etkilediği tespit edilmiştir. Düzenli spor yapma ile karar vermede öz saygı, panik, dikkatli, kaçıngan ve erteleyici karar verme stili arasında anlamlı bir ilişki bulunurken (p<0.05), düzenli spor yapanların karar vermede öz saygı ve panik karar verme stillerini daha çok kullandıkları tespit edilmiştir. Düzenli spor değişkeni ile fiziksel fitness, stres atma ve davranışsal niyetler alt boyutları arasında anlamlı bir ilişki olduğu bulunurken (p<0.05), farklılık bu alt boyutlarda düzenli spor yapanların lehine çıkmıştır.