The Emin Alper Cinema Within the Frame of the Relationship Between Cinema and Style

Abstract

Tüm sanat eserleri yaratıcısının izlerini taşımaktadır. Bu izler sanatçının bakış açısını öğrenebilmemiz için bizlere ipucu vermektedir. Sanatçının stilini öğrenebilmek adına önemli bir kavram olan biçem, eser içerisindeki anlatıya ve biçime dair tercihlerin bütününü kapsamaktadır. Sinemada biçem ise filmi oluşturan sinemasal bileşenlerin nasıl kullanıldığı ile ilgili bir kavramı işaret etmektedir. Dünya sinemasında biçemsel tercihlere ilişkin farklı örneklerin bulunduğu, söz konusu Türk sinemasında ise özgün bir biçem oluşturma çabalarının denendiği fakat sektörün ekonomik ve sosyo-politik nedenlerinden dolayı bu çabaların sürdürülemediği görülmektedir. Fakat 1990'lı yıllarla beraber sinema dilindeki değişim; Türk sinemasına yeni bir anlayış kazandırmakta, yönetmenler biçemlerini sinema dilleriyle birlikte ideolojilerine göre şekillendirmekte ve bu anlamda bireysel anlayış Türk sinemasında yerini almaktadır. Yeni Türkiye sineması olarak anılan bu dönem içerisinde filmleriyle ulusal ve uluslararası düzeyde çok sayıda ödül kazanan Emin Alper'in, filmlerinde farklı bir bakış açısı sunduğunu ve kendine özgü bir sinema dili geliştirdiğini söylemek mümkündür. Emin Alper'in yaratmış olduğu sinemasal evreni, biçemsel unsurlar ile nasıl meydana getirdiği bu çalışmanın problemini oluşturmaktadır. Biçemsel tercihlerin film anlatısında ne derece rol oynadığı irdelemek ve Emin Alper'in Tepenin Ardı (2012), Abluka (2015), Kız Kardeşler (2019) ve Kurak Günler (2022) filmlerinde yaratmış olduğu özgün biçemi analiz etmek ise bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu amaç doğrultusunda, önce sinemada biçeme ve biçemsel unsurlara (anlatı yapısı, sinematografi, mizansen, kurgu ve ses) değinilmekte sonrasında ise Emin Alper'in çekmiş olduğu uzun metraj filmlerin biçemsel analizi yapılmaktadır. Bu çalışmanın, 90'lı yıllarda başlayan Türk sinemasındaki biçemsel değişimin günümüzdeki seyrini Emin Alper'in kişisel üslubu üzerinden çözümlemesi açısından alana katkı sunacağı düşünülmektedir. Analiz edilen filmlerin sonucunda Emin Alper'in, 90'larda başlayan dönüşümün devam ettiricisi ve geliştiricisi konumunda olduğu, politik filmler yaparak kendine özgü sinematografi, mizansen, kurgu ve ses biçemi yarattığı saptanmıştır.All works of art bear the traces of their creator. These traces give us a clue to learn the artist's point of view. Style, which is an important concept in order to learn the artist's style, covers the whole of the preferences regarding the narrative and form in the work. Style in cinema, on the other hand, refers to a concept about how the cinematic components that make up the film are used. Although there are different examples of stylistic preferences in world cinema, when it comes to Turkish cinema, efforts to create a unique style have been tried, but it is seen that this effort could not be sustained due to the economic and socio-political reasons of the sector. But with the 1990s, the change in the language of cinema; It brings a new understanding to Turkish cinema, directors shape their styles according to their ideologies along with their cinematic languages, and in this sense, individual understanding takes its place in the new Turkish cinema. It is possible to say that Emin Alper, who won many awards at the national and international level with his films in this period, which is known as the new Turkish cinema, presented a different perspective in his films and developed a unique cinematic language. The problem of this study is how Emin Alper created the cinematic universe he created with stylistic elements. . The aim of this study is to examine the extent to which stylistic preferences play a role in the narrative of the film and to analyze the original style created by Emin Alper in the films Derrière La Colline (2012), Frenzy (2015), A Tele Of Three Sisters (2019) and Burnıng Days (2022). For this purpose, first of all, the style and stylistic elements in cinema are mentioned, and then the stylistic analysis of Emin Alper's feature films is made. This analysis is based on the stylistic analysis model developed by S. Serhat Serter. According to this model, the films selected as the sample of the study are analyzed under the headings of narrative structure, cinematography, mise-en-scene, editing and sound. It is thought that this study will contribute to the field in terms of analyzing the current course of the stylistic change in Turkish cinema, which started in the 90s, through Emin Alper's personal style. As a result of the films analyzed, it has been determined that Emin Alper is the continuator and developer of the transformation in Turkish cinema that started in the 90s, and that he created his own unique cinematography, mise-en-scene, editing and sound style by making political films.