Effects on Work Satisfaction of Physical Suitability Parameters and Doing Sport of Public Staff's Doing Sport Regularly and Doing Never Sport

Abstract

ÖZET Sarıkaya F, Düzensiz spor yapan ve hiç spor yapmayan kamu personelinin fiziksel uygunluk parametreleri ve spor yapma alışkanlıklarının iş tatminine etkisi, Y.Y.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Fizyoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Van, 2014. Bu çalışmada; İstanbul Teknik Üniversitesi'nde çalışan düzensiz spor yapan ve hiç spor yapmayan kamu personellerinin fiziksel uygunluk parametrelerinin ortalamaları değerlerinin analizi yapıldı. Çalışmamızın denek gurubunu 30-45 yaş aralığındaki kamu personelleri oluşturmaktadır. Çalışma gurubu Düzensiz spor yapan 20 ve hiç spor yapmayan 20 denekten oluşmaktadır. Çalışma gurubuna Fiziksel uygunluk ölçümlerinde Beden Kitle İndeksi (BKİ), esneklik, kassal kuvvet, güç, kardiyovasküler dayanıklılık testleri yapıldı. Bu çalışma guruplarının Minessota İş Doyum anketiyle; İçsel Doyum, Dışsal Doyum ve Genel Doyum düzeylerine bakıldı. Düzensiz spor yapanların genel iş doyumunun spor yapmayanlardan daha yüksek olduğu bulundu. Sig (2 tailed) sonucu da (0,045) grupların ortalamaları arasında anlamlı bir fark olduğunu göstermektedir (%95 güven aralığı içinde sig. değeri p˂ 0,05'ten küçük çıkmıştır).Bu çalışma sonucunda düzensiz spor yapan gurubun fiziksel uygunluk değerleri hiç spor yapmayan guruba gore daha uygun olduğu görülmüştür. Özellikle vücut yağ yüzdeleri (p˂0,05), MaxVO2 (p˂ 0,05) değerleri bakımından daha uygun olduğu görüldü.Düzensiz spor yapan ve hiç spor yapmayan guruplar karşılaştırırken İBM SPSS 21 programı kullanılmıştır. Çalışma gurubunun maksimum minimum değerlerini, ortalamalarını ve standart sapmalarını belirlemek için Descriptive Statistics Testi yapıldı. Guruplar arasındaki farkların analizi için Independent Samples T Test kullanılarak gruplar analiz edildi. Bu sonuçlardan yola çıkılarak, hem özel sektörde hem de kamu sektöründe çalışanların egzersiz yapmaya yönlendirilmesinin, iş verimliliği için önemli olduğu söylenebilir. Anahtar Kelimeler: BKİ, Fiziksel Uygunluk, Max VO2, İş DoyumuABSTRACT Sarıkaya F, The effects of the habit of doing exercise on job satisfaction and physical fitness parameters of personnels, who ırregularly or never do exercise, Y.Y.U. Department of Physiology, Institute of Medical Sciences Master's Thesis, Van, 2014. In this study: the average value of physical fitness parameters of public personals work in Istanbul Technical University, who irregularly or never do exercise, are measured. Subject groups of study consist of 35-40 aged civil personals. 20 of subjects irregularly do exercise, and 20 of them never do exercise. Body Mass Index (BMI), flexibility, muscular force, strength, cardiovascular endurance tests are applied to subject groups on physical fitness measurement. With Minnesota job satisfaction survey; Intrinsic Satisfaction, External Satisfaction and Overall Satisfaction levels are examined. The overall satisfaction of people, who irregularly do exercise, is examined higher compared to people, who never do exercise. Results (0,045) of Sig (2 tailed) showed that there is a main difference between groups' averages, too (in 95% confidence interval, sig. value is measured p˂ 0,05). As a result of this study, it is seen that physical fitness rates of people, who irregularly do exercise, is more suitable than the people, who never do exercise. Especially body fat percentages (p<0,05) are appeared more suitable in point of MaxVO2 (p˂ 0,05) rates. While the people, who irregularly or never do exercise, are compared, IBM SPSS 21 program is used. To determine the maximum and minimum values, averages and standard deviations of study groups, Descriptive Statistics Test is performed. The differences between the groups are analyzed with Independent Samples T Test. Considering these results, it can be said that leading the employees to do exercise is so important for labor productivity in both private and public sector. Keywords: BMI, physical fitness , Max VO2, job satisfaction