Kendine Mal Etme Bağlamında Neşet Günal’ın Toprak Adamları

Abstract

İnsanlık, 19. yüzyılın sonunda daha önce tarihte kimsenin görmediği bir şekilde resimleri görüp algılamaya başlanmıştır. Kameranın film çekmesi sadece gördüğümüz şeyi değiştirmekle kalmamış nasıl göründüğümüzü de değiştirmiştir. Duvarda duran bir resim, insan gözü gibi, sadece bir zaman dilimi içerisinde, sadece bir yerde olabilmektedir. Kamera ise onu herhangi bir boyutta, herhangi bir yerde, herhangi bir amaçla kullanılmak üzere kopyalamaya başlamıştır. Yeni algılama biçimi ve kameranın resmi yeniden yorumlaması çerçevesinde, Sami Şekeroğlu'nun, hocası ressam Neşet Günal'ın 1961-1984 yılları arasında çizdiği 26 eserini kullanarak yaptığı Neşet Günal'ın Toprak Adamları filmi, temellük etme yani kendine mal etme sanatının sinemamızdaki gizli kalmış zirve noktalarından biridir. Bu makalede sinema resim ilişkisi irdelenip temellük etme'nin iki öznesi Neşet Günal ve Sami Şekeroğlu özelinde Neşet Günal'ın Toprak Adamları filminin on yıla yayılan yapım süreci analiz edilecektir. Sanatçıların benzer köklerden beslenmeleri ve dünyayı algılayış biçimlerindeki uyumun yeniden üretim sonucu ortaya çıkan filmin yapım sürecine yansıması analiz edilecektir. Elde edilen bilgi, belge ve dokümanlar üzerinden filmin temellük süreci değerlendirilmiş. Yapılan değerlendirmeler sonucunda türünün ilk örneği olarak görülebilecek bu deneysel filimde, her iki sanatçının sanat anlayışlarının ortak bir ürüne dönüştüğü görülmüştür. Bu ortak çalışma her iki sanatçının da sanat hayatını etkilemiştir.