Türkiye’deki Tarımsal Kredilerin Tarımsal Mekanizasyona Etkisinin Analizi

Abstract

Tarımsal mekanizasyon, tarımsal üretimde kullanılan yüksek maliyetli önemli üretim girdilerinden biridir. Tarımsal mekanizasyon sayesinde tarımsal üretim sürecinde zamandan ve insan gücünden büyük ölçüde tasarruf edilmektedir. En önemli tarımsal finansman araçlarından biri olan tarımsal krediler, tarım işletmelerinin tarımsal mekanizasyona yatırım yapabilmeleri için gerekli görülmektedir. Nicel araştırma yöntemi yaklaşımını benimseyen bu çalışmada Türkiye’deki tarımsal kredilerin tarımsal mekanizasyona etkisini zaman serisi analiziyle analiz etmek amaçlanmıştır. Amaç doğrultusunda krediler ve tarımsal mekanizasyon ile ilgili veri kaynaklarından 1981-2022 dönemini kapsayan yıllık veriler toplanmıştır. Analiz için kredilerin bağımsız, tarımsal mekanizasyonun ise bağımlı değişken olarak yer aldığı tam logaritmik bir model kurulup bu modelin tahmininde ARDL sınır testi yöntemi uygulanmıştır. Model tahmininden elde edilen bulgulara göre; krediler değişkeniyle tarımsal mekanizasyon değişkeni arasında uzun dönemli, pozitif ve istatistiksel olarak anlamlı bir eşbütünleşme ilişkisi vardır. Kredilerin bakiyesindeki %1’lik artış, tarımsal mekanizasyonu yaklaşık %0.035 artırmaktadır. Diğer taraftan değişkenler arasındaki kısa dönemli ilişki ise negatif olup istatistiksel olarak anlamlıdır. Kısa dönemde yaşanan şoklardan sonra değişkenler arasında oluşan uzun dönem dengesinden sapma(lar) 1 dönem sonra yaklaşık %86 oranında ortadan kalkmaktadır. Bu bağlamda, değişkenler arasındaki uyarlanma sürecinin çok hızlı olduğu açıktır.