Doğu Anadolu Bölgesinde Farklı Bir Arazi Kullanım ve Kırsal Kalkınma Örneği: Dönerdere Köyü (Özalp-van)

Abstract

1962 yılında yapılan “Köy Envanter Etütleri” sonucunda, Van ili Özalp ilçesinde belirlenen iskâna elverişli boş hazine arazilerinin varlığı gibi beşerî, diğer yandan 6831 sayılı Orman Yasası hükümleri uyarınca “yerinde kalkındırma imkânı” bulunmayan Trabzon ili, Çaykara ilçesi, Uzungöl bucağının, Baltacılı köyü ve bazı mahallelerinde yaşayan nüfûsun, heyelân tehlikesi ve yoğun orman varlığı nedeniyle topraksızlık gibi, fizikî coğrafya etkenleri, bu iskân öyküsünün birbirinden uzak ve bağımsız gelişen belirleyicileridir. İktisadî ve toplumsal dönüşümün gerçekleştirilmesinde yakın çevresine ve yöreye önemli katkılar sağlayan ve güdüleyici bir etki yapan Dönerdere köyü, ülkemizin kırsal arazi potansiyelinin ne kadar güçlü ve önemli olduğunun bir kanıtıdır.