Maksiller Orta Hat Diastemasının ve Dental Orta Hat Sapmasının Farklı İskeletsel Maloklüzyonlar ile İlişkisinin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Farklı iskeletsel maloklüzyona sahip hastalarda maksiller orta hat diastemasının ve dentalorta hat sapmasının dağılımının incelenmesi ve iskeletsel maloklüzyon farklılığının, hem sagital hem devertikal yön belirleyici parametrelere göre maksiller orta hat diastemasının ve dental orta hat sapmasınınoluşmasında etiyolojik bir faktör olup olmadığının araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Diş HekimliğiFakültesi Ortodonti Kliniğine başvuran kraniyofasiyal anomalisi bulunmayan, ortodontik tedavi görmemiş ve travma öyküsü olmayan, yaş aralığı 11-18 yıl olan 230 hasta (83 erkek, 147 kadın) çalışmaya dâhiledildi. Bireyler ANB ve SN-GoGN açılarına göre gruplara ayrıldı. Varolan maksiller orta hat diasteması vedental orta hat sapması (hem üst hem alt dental orta hat sapması beraber görülen hastalar) incelendi. Bilgileri değerlendirmek için tanımlayıcı analizler ve Pearson ki-kare testi kullanıldı. Elde edilen veriler %5anlamlılık seviyesinde istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Yaş aralığı 11-18 yıl olan 230 birey ANBve SN-GoGN açılarına göre gruplara ayrıldı. Maksiller orta hat diasteması ve dental orta hat sapması incelendi. İki yüz otuz hastanın 107 (%46,5)’si iskeletsel sınıf I, 69 (%30)’u iskeletsel sınıf II ve 54 (%23,5)’üiskeletsel sınıf III olarak belirlendi. Otuz yedi (%16,1) hasta hipodiverjan, 98 (%42,6) hasta normodiverjan ve 95 (%41,3) hasta hiperdiverjan idi. Kırk dokuz (%21,3) hastada orta hat diasteması, 158 (%68,7)hastada orta hat sapması mevcuttu. Sonuç: Bu çalışmada, farklı iskeletsel maloklüzyonlarda maksiller ortahat diasteması ve orta hat sapmasının dağılımın farklılık göstermediği saptanmıştır. Maksiller orta hat diastemasının ve dental orta hat sapmasının iskeletsel maloklüzyon dışında farklı etkenlerden de kaynaklanabileceği düşünülmektedir.