Van Çığ Afetinden Kurtulan Kişilerde Travma Sonrası Stres Bozukluğu Sıklığı ve İlişkili Faktörler: 6 Aylık İzlem Çalışması 2

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, Van’da yaşanan çığ afeti sonrası hayatta kalan bireylerde ortaya çıkan Travma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB) sıklığının ve ilişkili risk faktörlerini belirlenmesi ile TSSB belirtilerinin 6 aylık takip sonrası değişiminin izlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Van’da art arda meydana gelen iki çığ afetinden kurtarılan ve acil servise getirilen 35 kişiyle afetten 2 ay sonra ve 6 ay sonra yüz yüze görüşme yapılmıştır. Olguların sosyo-demografik ve klinik verileri değerlendirilmiş, TSSB tanısı Travma Sonrası Stres Bozukluğu Belirti Ölçeği-Kendini Değerlendirme (TSSÖ-KD) ve klinik görüşme ile konulmuş, travmanın şiddeti Olayların Etkisi Ölçeği (OEÖ) ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Katılımcıların tümü kurtarma görevi için çığ alanına giden kişilerden oluşmuştur. Olguların 16’sının bölgede yaşayan gönüllü kurtarıcılardan, 19’unun profesyonel kurtarma görevlilerinden oluştuğu görülmüştür. TSSB erken dönemde %71,4, uzun dönemde %57,1 olarak saptanmıştır. Çalışmada; çığ altında 30 dakikadan daha uzun bir süre kalma, özgeçmişinde afet öyküsünün yokluğu ve bölge halkından oluşan gönüllü grubunda olma TSSB gelişimi riskini arttıran etkenler olarak saptanmıştır. Sonuç: Bu çalışma, çığ afeti sonucunda TSSB gelişme riskinin yüksek olduğunu göstermektedir. Ayrıca, olumsuz psikolojik sonuçları önlemek için afetlere müdahale edecek kişilerin eğitimli ve hazırlıklı olmasının önemi vurgulanmaktadır. Ek olarak bu çalışmanın bulgularıyla travmanın şiddeti ile TSSB arasındaki ilişki tekrar ortaya konmuştur.