Frequency of Intestinal Protozoa in Patients Receiving Treatment at Van Special Physioactive Special Education and Rehabilitation Center

Abstract

Objective: The aim of this study is to determine the frequency of intestinal protozoa in disabled patients attending a rehabilitation center, thereby highlighting the significance of intestinal protozoa in individuals with disabilities. Methods: The study included a total of 300 individuals, comprising 200 disabled patients and 100 non-disabled individuals. Stool samples were collected from all participants and examined using the native-Lugol and modified acid-fast methods. Results: In the study, intestinal protozoa were detected in 41% of disabled individuals and in 9% of individuals in the control group (p=0.001). Blastocystis was detected in 18% of patients, Cryptosporidium spp. in 15%, Giardia intestinalis in 9%, Cyclospora cayetanensis in 5%, and Entamoeba coli in 4%. Among the subgroups, spina bifida patients had a protozoan infection rate of 83.3%, while the rates in other groups were lower. A significant relationship was detected between the presence of parasites and diarrhea, constipation, and loss of appetite (p<0.05). Conclusion: Disabled individuals, especially those with spina bifida, are at risk for intestinal protozoa, and regular screening for opportunistic protozoa is essential for these patients.; Amaç: Bu çalışmanın amacı, bir rehabilitasyon merkezine devam eden engelli hastalarda intestinal protozoonlarınsıklığını belirleyerek intestinal protozoonların engelli bireylerdeki önemini ortaya koymaktır. Yöntemler: Çalışmaya, 200 engelli hasta ve 100 engelsiz birey olmak üzere toplam 300 kişi dahil edildi. Çalışmaya dahil edilen tüm bireylerden dışkı örnekleri alınarak, nativ-Lugol ve modifiye asit fast yöntemleriyle incelendi. Bulgular: Çalışmada, engelli bireylerin %41’inde ve kontrol grubundaki bireylerin %9’unda bir ya da daha fazla intestinal protozoon saptandı (p=0,001). Hastaların %18’inde Blastocystis, %15’inde Cryptosporidium spp., %9’unda Giardia intestinalis, %5’inde Cyclospora cayetanensis ve %4’ünde Entamoeba coli saptandı. Hasta alt gruplarından spina bifida hastalarının %83,3’ünde intestinal protozoon bulunurken diğer gruplardaki oranlar daha düşük bulundu. Ayrıca engelli bireylerde protozoon varlığı ile ishal, kabızlık ve iştahsızlık arasında anlamlı bir ilişki olduğu belirlendi (p<0,05). Sonuç: Engelli bireylerin, özellikle de spina bifida hastalarının intestinal protozoonlar açısından risk altında olduğu ve bu hastaların özellikle fırsatçı protozoonlar yönünden düzenli olarak taranması gerektiği kanaatine varıldı. This record is sourced from MEDLINE/PubMed, a database of the U.S. National Library of Medicine